in 2019 was Brulmus finalist bij Renaults' designwedstrijd met een snelle ideeënschets voor de auto van 2030
Generatie ’30 is niet bezig met what’s under de hood maar meer met “welke plek neem ik in in de wereld”)
In 2030 is the need for speed voorbij. De Space rocket age ook, dat was de jaren ’80.
In 2030 koopt generatie ’00 auto’s: de earth age. Zij willen zich verbonden voelen, met de aarde, en ze willen niet meer ruimte innemen dan nodig.
Materialen zijn natuurlijk en hernieuwbaar. Wol, porcelein, zijde, jute, riet, grasdak. Binnenkant en buitenkant auto. Ertussen zit de techniek maar die in 2030 niet meer interessant: het werkt gewoon.
In 2050 is de auto een zelfsturende bubble.
Je geeft op waar je heen wilt en hij voegt zich in het systeem en levert je af. Je rijdt niet meer zelf.
2030 is daar de tussenstop naar.
Mijn auto van de toekomst past binnen de omgeving en maatschappij van 2030 omdat:
het de generatie van 2000 is die dan auto’s koopt. Deze generatie wil zich verbonden voelen met de aarde, ze wil in harmonie leven. Ze is aardig. Het is niet meer de generatie van de ’80 die de aarde moest veroveren, met hun space age, need for speed en bijbehorende auto-ontwerpen als raketten.
De mensen van 2030 willen harmonie en zich verbonden voelen met de aarde via hun gebruiksvoorwerpen, incl. auto’s.
Wel moet alles het doen, dat is vanzelfsprekend, maar de techniek is niet meer zichtbaar.
Deze generatie autobezitters voelt zich goed als ze niet meer ruimte innemen in de wereld dan nodig. De auto is dan ook flexibel. Uitklapbaar. Uiteraard ook minimale belasting van de wereld, geen fossiele brandstoffen, weinig plastic.
De auto is electrisch, volledig betrouwbaar, stil en heeft sympathieke natuurlijk materialen met een hoge tactiele waarde.
De toegevoegde waarde van mijn auto van de toekomst is:
materialen hernieuwbaar zijn en dat iedereen zijn auto kan personaliseren. Door dat laatste wordt de auto een verlengstuk van iemands identiteit. Misschien wel zo sterk dat de auto “m'n beestje” worden. Die je in contact kan brengen met andermans beessies en zo zorgt dat je je sociaal genesteld voelt.
Het is moeilijk te overschatten hoe alleen de internet-generaties zich momenteel voelen (!) In 2030 hebben we daar antwoorden voor, onder andere door mensen zich persoonlijk te laten verhouden tot hun auto en door hen nieuwe sociale groepen te laten vormen naar hoe ze hun eigen auto vormgeven.
Auto2030 is een modifiable transport pod.
DIY modifiable zelfs, daar zorgt de techniek en de leverancier voor.
Garages/dealers worden pod-hubs waar eigenaren samenkomen en aan hun auto kunnen werken.
De auto wordt gepersonaliseerd. Gepersonificeerd zelfs. Een uiting van identiteit en een middel om je bij anderen thuis te voelen. En zelfs een ding om tegen te praten en dat terugpraat. Mijn auto van de toekomst speelt in op de internetwaarheid:
“Humans will pack bond with anything!”
Mijn auto van de toekomst past binnen een groter mobiliteitsnetwerk (andere vormen van vervoer) omdat:
het de tussenvorm is van de auto van 2050: als je je bubble een opdracht geeft en hij die uitvoert. Individueel autorijden is niet meer anno 2050. Je bubble sluit aan in het stroomsysteem dat door de straten gaat en levert je af waar je moet wezen. Als het kan klikken meerdere bubbels samen tot een collectief individueel vervoersmiddel dat gezamelijk bijv. over high speed rails gaat of als slow bulkvervoer over water met prachtig uitzicht.
Auto2030 is daar de opmaat toe: bubbels klikken al samen en gaan als een treintje over de snelwegen. Er zijn daarnaast al diverse trajecten waar je je eigen besturing uitzet en je de computer je laat afleveren. Parkeren gebeurt automatisch. Filerijden ook. Je kan al opdracht geven om de scenic route te rijden en Renault2030 rijdt je door het prachtige landschap terwijl jij je koffie zet en rondkijkt.
Het grootste goed dat de zelfsturende auto mij geeft is uitzicht op de omgeving.
Jaaa, het is wat anders dan de standaard voordelen van een zelfrijdende auto zoals: snelwegrijden, parkeren, filerijden, zichzelf wassen en die wil ik ook. Maar het zijn details vergeleken met de echte meerwaarde die ontstaat op de momenten dat ik auto2030 niet meer hoef te besturen. Dan wordt autorijden een ander soort ervaring dan tot nu toe en DIE moet ook bediend worden door mijn auto van de toekomst.
Autorijden kan dan een zen-ervaring worden,
een moment van rust in m’n bubble
: uitzicht op buiten (ramen nodig) en hopelijk verhalen over waar ik passeer (“hier woont varken Gerdien, die heeft in 2028 een hondje uit de sloot gered. Als dank hebben de schoolkinderen een modderpoel voor haar gemaakt. Varkens zijn dol op liggen in de modder! Dat was al zo in de 16e eeuw, kijk maar eens naar dit schilderij van dinges. Wat een blij varken!”)
Autorijden kan ook een andere ervaring zijn als ik niet hoef te sturen: studie-tijd; nagelknip-tijd; koffie-precies-zoals-ik-hem-wil-zet-tijd; knuffeltijd of skypen met mijn huisdier-tijd
.
Als ik mijn auto niet hoef te besturen krijg ik
één van de schatten van het moderne leven cadeau: ongestructureerde vrije tijd.
Ik wil dat mijn auto mij daarin bedient.
(De andere schat is gezondheid. De derde schat is sociale connectie.)
Het design van mijn auto van de toekomst (interieur en exterieur) zou ik omschrijven als:
gepersonaliseerd, gepersonificeerd en verwijzend naar de aarde en natuur.
Interieur en exterieur zijn daarbij een schil. Ertussen zit de techniek en de veiligheidsvoorzieningen welke niet op de voorgrond treden. Auto2030 hoeft deze niet te laten zien aan de binnen- of buitenkant want ze zijn vanzelfsprekend (Autogeneratie ’80 is nog gefascineerd door techniek vandaar dat we het hebben laten zien in de huidige auto’s.
Van binnen gewoven riet, gesponnen wol, vervilt haar van eigen huisdier, zijde, organische katoen. Wel allemaal praktisch: goed schoon te houden en brandveilige materialen.
Dus geen synthetisch, rubber of siliconen. Hm, katoen is ook erg brandbaar. Wol niet!
Van buiten materialen die tegen het weer kunnen, met een hang naar de oude materialen waarvan de waterafstotende materialen herontdekt zijn
h3>: porcelein, europees hardhout, leem met honingverf; wol met de lanoline er nog in; eikenhouten dakpannetjes; rollen berkenbast, gevlochten wilgen.
Omg en er is een groep die wil een schapenvacht aan de buitenkant?! nuja vooruit dan maar.
Schapenvachten zijn zelfreinigend. We hebben de oudhollandse schaapsrassen nodig om de heidevelden in stand te houden.
Overall is het design sympathiek en van de tijd. Ver verwijderd van geitenwollensokken, hippiecultuur of DIY ecodesign. Ook de grasjas van Auto2030 is modern uitgevoerd maar ik kan het moeilijk tekenen. Maar het is dus NIET kneuterig of shoddy uitgevoerd.
Skills en goed handwerk zijn belangrijk bij de afwerking van de mod pod, of de bezitter het nu zelf doet of laat uitvoeren.
Voor de grasjas denk ik aan een porceleinen raatstructuur met kleine cellen met aarde.
Generatie ’30 is niet bezig met what’s under de hood maar meer met “welke plek neem ik in in de wereld”)
